hüznüm

 

Gecenin karanlık kucağına bırakma beni! Taş duvar her yer, Bütün şehir yalın ayak, Kimsesiz güvercinler, Gitme! Kanatsız yaralı bir kuşum yokluğunda, Nereye çarpsam yüzün, Nereye dönsem sevda yüklü bu hüzün Gitme!.. Sarı çocuklarını döker koynundan ağaçlar… mevsimler küser, yıldızlar üşür…gitme… Yalnız bir ardıç gölgesi olur yaralı kalbim güneşler söner, gölgeler büyür.. zarif bir hüzün çöreklenir şehrin üstüne.. gitme, yüzümden sarkar külleri şehrin..

Bir yangın yerı olur hüznum

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *